De druk op de zorg neemt toe door de dubbele vergrijzing, het nijpende personeelstekort en het groeiende aanbod behandelingen. Een deel van de zorg die nu in het ziekenhuis wordt verleend, kan ook naar locaties buiten het ziekenhuis worden verplaatst. Dat kan de druk op de zorg doen afnemen.
Het initiatief om oplossingen te vinden voor ziekenhuisverplaatste oncologische zorg kwam vanuit een aantal farmaceutische bedrijven. Onmiddellijk hebben zij andere belanghebbenden rondom de zorg voor mensen met kanker aangehaakt, waaronder oncologie- en wijkverpleegkundigen, patiëntenorganisaties, ziekenhuisapothekers, zorgverzekeraars, ziekenhuismanagers en de NZa. Samen zijn deze partijen de mogelijkheden gaan verkennen, waarbij het uitgangspunt was dat de oplossingen duurzaam en veilig moest zijn.
Die verkenning heeft geresulteerd in drie routekaarten: 1. voor behandeling thuis door een verpleegkundige, 2. voor behandeling thuis door de patiënt zelf en 3. voor behandeling in de wijk door een verpleegkundige. Voor elk van de drie routes is in kaart gebracht wat relevant bij het verplaatsen van de zorg naar de betreffende locatie. Dat is gedaan op vier belangrijke gebieden: organisatie, vergoeding, veiligheid en verantwoordelijkheid. De routekaarten beschrijven zaken als: degene die toedient moet bekwaam en bevoegd zijn. De vergoeding voor het ziekenhuis en eventueel de wijkverpleging is goed geregeld. De behandelende specialist blijft verantwoordelijk voor de behandeling. En in het elektronisch patiëntendossier is registratie van de toediening in de wijk of thuis mogelijk. Kortom: alles wat nodig is om de zorg goed en veilig te verplaatsen.