Arnold, engineer bij een nutsbedrijf en vader van twee jonge kinderen, besteedt er in eerste instantie niet al te veel aandacht aan. Maar vanaf dat moment komt er steeds vaker voedsel vast te zitten in zijn slokdarm. ‘Bij het eten van brood bijvoorbeeld merkte ik dat het maar langzaam zakte. Een glas water erbij drinken hielp ook niet, dan ging ik juist hikken. Het vervelende is dat het me steeds overkwam op momenten dat het juist niet uitkwam, zoals in een restaurant, in het theater, of tijdens familie-uitjes.’
Als de klachten steeds vaker terugkomen en Arnold meerdere keren op de spoedeisende hulp terecht komt om voedselbrokken te verwijderen, volgt er na nader onderzoek en een diagnose. Hij heeft eosinofiele oesofagitis (EoE), een chronische ontstekingsziekte van de slokdarm. In de wand van zijn slokdarm (oesofagus) komen veel van een bepaald soort ontstekingscellen voor, eosinofielen. Deze eosinofielen veroorzaken een allergische ontsteking in de slokdarmwand, waardoor patiënten moeite hebben met slikken. Het is een zeldzame ziekte die eigenlijk pas voor het eerst begin jaren negentig wordt herkend als een ziekte.
Onder het motto #KansenKrijgen vertellen patiënten over wat medicijnen of therapieën voor hun ziekte en hun leven betekenen. Miljoenen mensen zouden er niet meer zijn, als er geen onderzoek naar nieuwe geneesmiddelen was gedaan. En nog veel meer mensen zouden niet kunnen leven zoals ze nu doen. Lees het hele verhaal van Arnold op de site Medicijnenvoormorgen.nl.