‘In 2014 werd ik van de ene op de andere dag ziek. Het kwam echt als een donderslag bij heldere hemel. Ik voelde een bobbeltje in mijn borst. Van het ene op het andere moment, word je compleet onderuit geschoffeld. Het is een vreemde ervaring dat zich in jouw lichaam een potentieel dodelijke ziekte manifesteert, terwijl ik me superfit voelde. Het was borstkanker en het was al uitgezaaid naar de lymfeklieren in mijn oksel.’
Helemaal de oude
‘Het is nu bijna vijf jaar geleden. Ik ben weer helemaal de oude. Ik slik nog wel anti-hormonale pillen. Dat geeft mij het gevoel dat ik elke dag toch nog iets doe tegen de kanker. En dat helpt de angst te dempen. Ook heb ik inmiddels een mooie reconstructie van mijn borst. Dat geeft je echt je leven weer terug.’
What the hell happened to me?
‘Als ik nu terug kijk op die periode, dan was voor mij het meest impactvolle moment, dat je zes weken na de diagnose kanker, met een geamputeerde borst en een kaal hoofd voor de spiegel staat. Dat je denkt: What the hell happened to me? Op dat moment zie je ook niet voor je dat het goed komt. Dat kaal worden vond ik achteraf veel heftiger dan ik had verwacht. Want het duurt zo lang voordat je haar weer terug is. En iedereen kan aan je zien dat je heel ziek bent.’
#KansenKrijgen
Onder het motto #KansenKrijgen vertellen patiënten over wat medicijnen of therapieën voor hun ziekte en hun leven betekenen. Miljoenen mensen zouden er niet meer zijn, als er geen onderzoek naar nieuwe geneesmiddelen was gedaan. En nog veel meer mensen zouden niet kunnen leven zoals ze nu doen. Lees het hele verhaal van Suzanne op de site WeWordenBeter.
