De levenscyclusanalyse (LCA) van een geneesmiddel is een methode om de milieubelasting van dat geneesmiddel gedurende de gehele levenscyclus in kaart te brengen. Dit betekent dat vanaf het winnen van grondstoffen, de productie, het transport, het gebruik tot aan de afvalverwerking wordt geanalyseerd wat de impact op het milieu is. Door deze analyse kan de gehele keten van het geneesmiddel worden beoordeeld, inclusief energie- en materiaalgebruik en emissies naar het milieu.
Specifiek voor geneesmiddelen wordt hiermee inzicht verkregen in de milieueffecten die gepaard gaan met elke fase van hun bestaan. Een LCA is systematisch en volgt meestal vier fasen: het definiëren van het doel en de reikwijdte van de analyse, het verzamelen van gegevens over input en output van grondstoffen en emissies, het beoordelen van de milieueffecten en het trekken van conclusies en aanbevelingen.
Daarnaast kan de term levenscyclus van een geneesmiddel ook verwijzen naar het proces van ontdekking, ontwikkeling, goedkeuring, en gebruik van een nieuw medicijn, inclusief postmarkt surveillance. Dit proces omvat fasen zoals preklinisch onderzoek, klinische studies (Fase I-III), en uiteindelijk markttoelating en monitoring. Voor de duurzaamheid wordt vooral gekeken naar de milieubelasting gedurende het medische productiesysteem, terwijl voor innovatie de nadruk ligt op ontwikkeling en wettelijke goedkeuring.