Bij internationale farmaceutische bedrijven – en alle bedrijvigheid die daar omheen hangt – staat Amsterdam dit jaar volop in de schijnwerpers, vanwege de verhuizing van het EMA. En het is niet weinig, wat we als Nederland in de etalage zetten. De Life Sciences & Health sector is booming. Van de negen door de overheid geformuleerde topsectoren is LSH de snelst groeiende. De sector is goed voor ruim 65.000 directe en indirecte banen in de medicijnontwikkeling. Bovendien is er uitstekende expertise op het gebied van bijvoorbeeld kanker, hart- en vaatziekten, infectieziekten, neurodegeneratieve aandoeningen en klinisch onderzoek.
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Nergens ter wereld vind je zo’n geconcentreerd LSH-cluster. De afstanden zijn zo klein, dat iedere Amerikaan je uitlacht als je klaagt over reistijd naar je werk. Kent iemand een ander land waarin je binnen een straal van 190 kilometer zoveel innovatieve R&D bedrijven vindt? We tellen zo’n 2.900 innovatieve R&D life sciences bedrijven, inclusief 420 biofarmaceutische. Binnen anderhalf uur reis je van Leiden naar Utrecht, Amsterdam en Oss, waar de belangrijkste LSH scienceparken zijn gevestigd. Ook de universiteiten en onderzoeksinstituten zijn van hoge kwaliteit.
Het goede nieuws is dat we als sector goed op stoom zijn. Het slechte is dat we kansen laten liggen. Daarbij is samenwerking, of het gebrek daaraan, het trefwoord. Ik beschouw ons land als een aaneengesloten kennis-agglomeratie. Om internationale bedrijven te verleiden om in onze hub te investeren, is een gezamenlijke aanpak nodig. Daarmee maakten we in 2017 al een begin, via de oprichting van PharmInvestHolland, een samenwerkingsverband om het R&D investeringsklimaat voor biofarma in Nederland te versterken.
Maar wat schetst mijn verbazing, nu ik de bonte stoet campagnes voor de Provinciale Staten verkiezingen voorbij zie komen! Iedere provincie probeert met superlatieven de unieke kansen van de eigen regio onder de aandacht te brengen. Heel nobel dat provincies hun campussen en science parken in de etalage zetten, om hun gunstige vestigingsklimaat onder de aandacht te brengen. Maar tussen al deze bomen door ziet een buitenlands innovatief bedrijf het bos niet meer. Er lijkt zelfs sprake te zijn van onderlinge concurrentie tussen de regio’s. Dat helpt uiteindelijk niemand vooruit.
De hierboven genoemde regio’s zijn complementair, dat moeten we vooral benadrukken. Als we ons buiten onze landsgrenzen sterk willen profileren als dé LSH hub van Europa, moeten we elkaar niet concurreren maar vooruit helpen. Daarom stel ik voor om te komen tot een nationale alliantie met de twaalf provincies. Zo ontstaat een sterk geprofileerd land, met regionale accenten.
Laten we buitenlandse investeerders verleiden met een hele omelet, in plaats van een half ei. Dat is in de eerste plaats in het belang van onze kenniseconomie en werkgelegenheid. En zeker ook in het belang van de Nederlandse patiënt, doordat klinisch onderzoek dichter bij huis komt. Het zou heel mooi zijn als we over een paar maanden in de provinciale coalitieakkoorden niet alleen de kleur van de afzonderlijke provincies terug zien, maar ook de verbinding met dit nationale thema. Dan pakt PharmInvestHolland dit verder op.
Gerard Schouw, directeur Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen
