01-03-2022

Blog Marco Frenken: Blijf maar, ik ben het

Marco Frenken
Het koperen belletje rinkelt als ik door de deur naar binnen stap. Meeuwissen Fournituren staat er groot gekalkt op de ramen van het winkeltje waar mijn oma sinds mensenheugenis achter de toonbank staat. Of meestal zit ze achter in het naaiatelier, druk doende met het sorteren van linten, garen en knopen.

Blijf maar, ik ben het’, roep ik vlug. Goed volk, niks om bang voor te zijn, gewoon een jong ventje dat uit school een kopje thee komt halen, met twee Mariakaakjes. Samen de dag doornemen en mijmeren over wat er komen gaat. Zo ging dat gedurende mijn hele jeugd. Zodra de school uit was, eerst even langs bij oma Agnes en opa Anton en vervolgens naar huis voor huiswerk, voetballen op het pleintje of fietscrossen in het veld.

Oma en opa zijn er niet meer en het winkeltje heeft plaats gemaakt voor nieuwbouw, maar ik denk de laatste tijd vaak terug aan dat ‘Blijf maar, ik ben het’, als ik voor de zoveelste keer lees over de zogenaamde duistere praktijken van kwaadaardige farmaceuten, die er alleen op uit zouden zijn om patiënten zoveel mogelijk geld uit de zakken te kloppen. Of zorgverzekeraars die elke band met de farmaceutische industrie, op welke manier dan ook, verwerpelijk vinden en volledig willen uitbannen. Terwijl we in feite dezelfde doelstellingen nastreven, namelijk mensen beter maken.

Als je niet beter wist, dan zou je bijna vergeten dat die ‘boevenbende’ in kwestie verantwoordelijk is voor één van de belangrijkste instrumenten in de gereedschapskist van zorgverleners: geneesmiddelen die mensen een gezonder, langer en gelukkiger leven laten leiden. Behandeloplossingen die na lang en zeer zorgvuldig onderzoek en publicatie beschikbaar worden gesteld voor mensen en in principe voor eeuwig beschikbaar blijven.

En daar wringt voor mij de schoen. Het beeld dat geregeld over mij als farmaceut wordt geschetst, staat mijlenver af van hoe ik mijn dagelijks werk ervaar. En met mij 65.000 andere Nederlanders die in deze branche elke dag met ziel en zaligheid aan de slag gaan. Ik ben zo enorm trots op wie wij zijn en waar we voor staan. Sterker, na 25 jaar werken voor mijn bedrijf kan ik niet nog méér staan voor de missie om innovatie te ontwikkelen, nieuwe behandelingen die de gezondheid en het leven van talloze mensen positief beïnvloeden. Dat doen we al heel lang, en dat zullen we nog heel lang blijven doen.

Maar we kunnen dit niet alleen! Wij hebben de input van bijvoorbeeld artsen en wetenschappers nodig om oplossingen te kunnen ontwikkelen die echt een wezenlijk verschil maken voor de patiënt. We hebben constructieve samenwerking met verzekeraars en andere betalers nodig, omdat we ons echt wel realiseren dat nieuwe medicijnen zijn prijs hebben en we samen de zorg in te toekomst betaalbaar moeten houden. We hebben zorginstellingen nodig, maar ook belangenbehartigers en beleidsmakers. En jullie hebben ons nodig.

Ik ben het maar. Een trotse en hardwerkende geneesmiddelenontwikkelaar. Ik drink mijn koffie zwart en na de lunch schakel ik over naar thee. Geen bezwaar tegen Mariakaakjes. Ik zou graag met je willen mijmeren, op zoek naar waar we gemeenschappelijke doelen hebben, en hoe we die samen kunnen realiseren. Dat kunnen we best en dat zal ook moeten. Er zijn namelijk duizenden ziektes waarvoor nog geen adequate behandeling is.

Marco Frenken

(Voorzitter Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen)