Het is bijna tijd om voorzichtig de bladzijde om te slaan richting een nieuw decennium. Voor mij is het precies vijftien jaar geleden dat ik als onderzoeker aan de Universiteit van Helsinki de overstap maakte naar de geneesmiddelensector. Een nieuwe werkomgeving, maar ik bleef me bezig houden met een onderwerp dat me na aan het hart gaat: het vinden van behandelingen voor longkanker. In deze tijd kwam de eerste ‘targeted’ therapie voor longkanker beschikbaar. Een grote doorbraak, die het begin markeerde van een reeks nieuwe behandelingen.
De wereld is sindsdien echt veranderd. We hebben grote stappen gemaakt op het gebied van oncologie. Steeds meer mensen leven langer met kanker. Wie in het afgelopen decennium kanker kreeg, had dubbel zoveel kans om vijf jaar later nog te leven ten opzichte van de jaren zestig. Dankzij innovatieve therapieën zijn huidkanker, prostaatkanker, borstkanker en schildklierkanker in veel gevallen chronische ziekten geworden. De vijfjaarsoverleving voor bijvoorbeeld huidkanker is inmiddels gestegen tot 93%.
Ook op het gebied van longkanker is er veel bereikt. Vergeleken met vijftien jaar geleden is de kennis over longkanker enorm toegenomen. We weten meer over de genetische achtergrond en de verschillende soorten kanker, waardoor we steeds vaker kunnen werken met ‘biomarkers’. Longkanker is niet één ziekte, het zijn er vele, en deze vergen allemaal een andere unieke aanpak. Gelukkig krijgen we daar steeds beter grip op.
Dat is het goede nieuws, maar tegelijkertijd moet ik constateren dat de aanpak van longkanker in ons land achterblijft. In Nederland worden jaarlijks de meeste nieuwe gevallen van longkanker geregistreerd van Europa: ruim 13.000 nieuwe diagnoses in 2018. Ook hebben we na Polen het hoogste sterftecijfer. Verder maak ik me zorgen over de ‘inhaalslag’ die vrouwen maken ten opzichte van mannen. Uit State of the Health in de EU blijkt dat de Nederlandse vrouw een maand korter leeft dan het Europese gemiddelde. Deze relatief slechte score weerspiegelt het hoge tabaksgebruik in eerdere generaties, dat tot toename van het aantal vrouwen met longkanker heeft geleid.
Dit zijn zorgelijke cijfers. Ik vraag dan ook extra aandacht en inzet om deze ziekte aan te pakken, niet alleen van de overheid, maar ik roep ook de geneesmiddelensector op om zich onverminderd te blijven inzetten om oplossingen te vinden voor deze nare ziekte. Ook is er meer aandacht nodig voor preventie, zoals hulp bij stoppen met roken of zelfs screening.
Gelukkig zitten er veel geneesmiddelen in de pijplijn; op dit moment lopen er 128 klinische studies in Nederland naar longkanker. Dat is hoopvol en maakt mij vastbesloten om nieuw onderzoek te blijven aanjagen. Genezing van longkanker is in de meeste gevallen nog niet mogelijk, maar als we blijven investeren in innovatieve behandelingen, moeten we toch in staat zijn om ook van longkanker een chronische ziekte te maken, en de vijfjaarsoverleving boven de huidige 19% te krijgen. Daar wil ik mij met hart en ziel voor inzetten komend decennium. Wat is jouw voornemen?
Marika Murto
Bestuurslid Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen
Reacties: [email protected]