‘Er is een vreemd systeem ontstaan waarbij de overheid en de zorgverzekeraars een financieel belang hebben bij trage toelating. Uitstel van een prijsakkoord is in feite een manier geworden om over een langere periode minder te betalen voor nieuwe medicijnen. Dat is niet goed, want patiënten zijn hier de dupe van, omdat lang niet alle medicijnen waarover momenteel wordt onderhandeld gratis beschikbaar zijn’, is te lezen in het commentaar.
En: ‘De oplossing ligt voor de hand. Betaal geneesmiddelenbedrijven achteraf voor nieuwe medicijnen die ze in een vroeg stadium leveren, tegen de uitonderhandelde prijs en op voorwaarde dat het middel effectief is gebleken. Zo doen andere Europese landen het ook.’
Geen automatisme meer
Het commentaar volgde op een redactioneel artikel dat 16 september in het FD verscheen, met citaten van Marijke Renkens (Servier), Wim de Haart (Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen, VIG), Joep Rijnierse (Amgen) en Pauline Evers (Nederlandse Federatie van Kankerpatiënten, NFK).
Aanleiding voor dat FD-artikel was een blog van Renkens die 6 september verscheen in de nieuwsbrief van de VIG. Voor Servier is het geen automatisme meer dat een nieuw medicijn dat in fase 3 goede studieresultaten boekt – en waar artsen om vragen – gratis wordt verstrekt in de periode vóór EMA-registratie. Tot nu toe gebeurt dat doorgaans wel, in het kader van compassionate use.
‘Kosteloze verstrekking tijdens het proces van registratie en vergoeding creëert een gebrek aan urgentiegevoel’, schrijft Renkens in haar blog. ‘Het is tijd voor een wezenlijke vernieuwing van het systeem.’
Leren van andere landen
Wim de Haart vestigt in het FD-artikel de aandacht op de periode ná EMA-registratie. In die fase duren prijsonderhandelingen over kostbare geneesmiddelen steeds langer. Gemiddeld duurt het na EMA-goedkeuring nog circa 500 dagen voor er een prijsakkoord is en zo’n innovatief geneesmiddel wordt vergoed. Al met al wordt van fabrikanten verwacht dat ze voor een steeds langere totaalperiode hun nieuwe medicijnen gratis verstrekken.
De geneesmiddelensector gaat graag met de betrokken partijen in gesprek, om samen vast te stellen wat we kunnen leren van andere Europese landen, zoals Duitsland en Frankrijk.
FD commentaar
FD artikel
